Omdat eigenbelang vaak ons doel is, alsook het vermijden van pijn en lijden, zijn we soms oprecht, soms schijnheilig naar anderen toe. Maar dat brengt verwarring met zich mee, naar de buitenwereld toe, maar ook in jezelf. Je hoeft je maar naar binnen te richten, de adem te volgen, je lichaam te voelen, je hand uit te reiken naar het “geen-zelf”, naar het Ene Leven, naar het innerlijke Zelf, en je zal weer kunnen lachten. Je hoeft nergens spijt van te hebben. Verdergaan op het levenspad is niet fout, en is je enige taak. Doe wat moet. Doe wat je bent....

Zo houdt de tegenwerking van de tijd op. De herfst wordt aangenomen en aanvaard. Je volgt wat innerlijk in je leeft en past bij je natuur. Wel ben je bang dat je vandaag niet zal slagen, omdat je schijnbaar te weinig druk zet, te zachtmoedig en zachtaardig bent. Maar mededogen en menslievendheid zijn vandaag precies wat overeenkomt met de tijdsgeest. Hou je vast aan deze innerlijke goedheid. Laat de hardheid in je hart wegvloeien als water tussen de oevers van een rivier....

Als je vandaag alle egoïstische motieven aan de kant kunt zetten, en je richt op wat er innerlijk en intuïtief in je leeft, en als je je roeping volgt, gewoon te zijn wie je bent, dan is dat niet fout. Wie jouw oprechtheid kan aanvoelen zal zich bij je aansluiten en zo zullen jullie genieten van een zegenrijke en fijne dag. Zo komt uit wat je hebt gewenst, vanzelf, zonder te forceren of te manipuleren....

Als je te laks optreedt tegenover gedachten en handelingen die destructief zijn, dan is dit wel goed voor wie gemeen is, maar voor de grote man in jezelf, voor je innerlijke zelf is het stilstaan hierbij, en ernaar kijken en het laten voorbijgaan, zoals wolken die aan de hemel voorbijschuiven, de juiste handelswijze. Dan smelt het negatieve en destructieve in jezelf weg, en dan zal je in de wereld de mensen niet meer in verwarring brengen en geen schade meer aanrichten....

Op een bepaald moment in het jaar heb je een soort hoogtepunt bereikt, en dat is vandaag het geval. Je kon de afgelopende periode helder zien dat er meer is in het leven dan het eigen ego en het eigenbelang. Je hebt je verbonden met het Grotere, maar dat pleit je niet vrij. Je hebt de eigen rol en roeping te vervullen. Je neemt je eigen plaats en positie in het leven in. Verdere diepgang en vooruitgang is nu niet meer mogelijk. Gewoon dagelijks jezelf blijven aanpakken is nu correct....

Als je oprecht kan kijken naar wat je echt voelt, naar wat je tegenhoudt, naar al je wrokkigheid, kwaadheid en egoïsme, dan zal je, door dit oprechte kijken, zien hoe alle gedachten en emoties komen en gaan, leeg zijn, van geen belang, en zal je vandaag duidelijk kunnen zien wat je moet doen. Hoe kan dit nu fout zijn? Keer telkens met je aandacht terug naar je adem en naar je lichamelijke gewaarwordingen, en je zal volledig veilig zijn....

Als je al je aandacht bij het Ene Zelf houdt, bij het Leven in zijn geheel, en je blik richt op elk moment van “nu” en “hier”, dan smelt het kleine ego en alle ikkigheid weg, en zal je contradictorisch net dàt vinden wat je echt nodig hebt, wat echt bij jou past. Maar daarvoor moet je wel de deur dicht doen voor alle ikkigheid en eigenbelang, en zal je al het laaghartige ook echt achter je moeten laten....