Tijdsveld 49 – DE OMWENTELING (HET RUIEN)

Staatsgrepen zijn buitengewoon ernstig? Wij mogen er slechts in het uiterste geval, als er echt geen andere uitweg meer mogelijk is, onze toevlucht daartoe nemen. Niet iedereen is hiervoor geroepen; alleen een eenling die het vertrouwen van het volk geniet, en alleen dan als de tijd er rijp voor is. Wij moeten daarbij op de juiste manier te werk gaan, zodat wij het volk tevreden stellen, en ook kunnen wij op een slimme manier informatie verstrekken, om zo excessen te voorkomen. Verder moeten wij helemaal vrij zijn van egologische bedoelingen en het echt doen omdat wij het leven van het volk draaglijker willen maken. Alleen dan hebben wij onszelf niets te verwijten. De tijden veranderen en daarmee ook de eisen van de tijd. Ook de jaargetijden veranderen in de loop van het jaar. Zo is er ook zoiets als een politieke lente en herfst onder de volkeren en naties, waardoor maatschappelijke hervormingen absoluut onvermijdelijk zijn.

‘Het Vuur’ binnen (links) en ‘Het Meer’ buiten (rechts) bestrijden en vernietigen elkaar. Zo vindt in de loop van het jaar ook een strijd tussen de lichte en de donkere krachten plaats, die zich in de omwentelingen van de jaargetijden uitwerkt. De mens wordt meer en meer meester over de wisselingen in de natuur (de natuurkrachten), als wij de regelmaat ervan in-zien en het tijdsverloop daarnaar inrichten. Op die manier komt er orde en duidelijkheid in de schijnbaar chaotische wisseling in tijd en ruimte, en kunnen wij ons al vooraf instellen en afstemmen op de eisen van de verschillende periodes. ‘Het Vuur’ in ‘Het Meer’ zorgt er voor dat er iets drastisch gebeurt. Het water blust het vuur, het vuur doet het water verdampen. Het ordenen van de tijdrekening bij wijze van een kalender wordt aan de hand gedaan door het triplet ‘Het Meer’, dat verwijst naar een tovenaar, een kalendermaker. Het klaren van de tijd vinden wij terug in het triplet ‘Het Vuur’ dat ook klaarheid en verstandelijk ordenend inzicht als eigenschap heeft.

Wij worden gewikkeld in de huid van een gele koe.
Op die manier mogen wij niet handelen.  

Veranderingen mogen wij pas dan ondernemen, als er echt geen andere mogelijkheid meer is. In eerste instantie is er een uiterste terughoudendheid en beheersing nodig. Wij moeten innerlijk absoluut zeker zijn van onszelf en ons matigen, inhouden -geel is de kleur van het midden (de Gulden Middenweg), de koe is een metafoor voor de volgzaamheid- en aanvankelijk nog niet tot actie overgaan, want elk te vroeg van start gaan, heeft in deze situatie noodlottige gevolgen.

(Resonantie bij synaps 1 – Veld 31, De Inwerking (Het Hofmaken))

Op de eigen dag mogen wij een omwenteling veroorzaken.
Van start gaan zorgt voor geluk. Niet fout.
Handelen zorgt voor een mooi resultaat.   

Als wij alles geprobeerd hebben om hervormingen tot stand te brengen, zonder dat het Succes heeft gehad, is revolutie nog de enige mogelijkheid. Een dergelijk ernstig ingrijpende omwenteling moet wel goed zijn voorbereid. Er zal hier een eenling moeten zijn, die de nodige competenties én het vertrouwen van het volk bezit. Bij die eenling mogen wij ons zonder bezwaar aansluiten. Dat zorgt voor geluk en is niet fout. Het gaat er in de eerste plaats om dat de innerlijke motivatie en intentie tegenover het nieuwe afgestemd is op de Tijdsgeest. Wij kunnen het als het ware tegemoet gaan. Alleen op die manier bereiden wij er ons goed op voor.

(Resonantie bij synaps 2 – Veld 43, De Doorbraak)

Van start gaan zorgt voor ongeluk.
Stabiliteit zorgt voor gevaar.
Als het gerucht van de omwenteling drie keer de ronde heeft gedaan,
dan kunnen wij eraan meedoen,
en zullen wij ook geloof vinden.  

Wij dienen te wachten, tot de tijd is gekomen. Als een verandering nodig is, zijn er twee fouten, die wij dienen te vermijden. De een is een te snel en te impulsief ingrijpen, wat voor ongeluk zou zorgen. De andere is een al te conservatief aarzelen, wat ook gevaarlijk is. Als wij op de trein springen als die al gepasseerd is, of als die nog in het station moet aankomen, dan komen wij telkens op de sporen terecht, wat gevaarlijk en pijnlijk is. Wij mogen geen belang hechten aan elk gerucht, dat om verandering van het bestaande roept. Maar wij mogen evenmin doof blijven voor herhaalde en gegronde bezwaren en opmerkingen. Als wij al drie keer over verandering hebben horen praten, en als wij er goed hebben over nagedacht, dan mogen wij er geloof aan hechten en erop ingaan. Dan zullen wij geloofd worden en ook iets kunnen bereiken.

(Resonantie bij synaps 3 – Veld 17, Het Navolgen)

De spijt verdwijnt. Wij worden geloofd.
De staatsvorm veranderen zorgt nu voor geluk.

Radicale veranderingen vereisen de nodige autoriteit. Het is niet voldoende dat wij een sterk en vast karakter hebben; wij dienen ook een invloedrijke positie in te nemen. Wat wij doen, moet beantwoorden aan de hogere waarheid van HetENE en mag niet komen uit willekeurige of kleingeestige motieven, dan pas zorgt dit voor een groot geluk. Als een revolutie een dergelijke innerlijke waarheid als grondslag mist, komt er nooit iets goeds uit voort, en is deze tot mislukking gedoemd. Want de mensen ondersteunen uiteindelijk toch alleen die ondernemingen, waarvan hun instinctief gevoel hun zegt, dat ze rechtvaardig zijn.

(Resonantie bij synaps 4 – Veld 63, Na de Voleinding)

De grote man verandert als een tijger.
Nog voordat wij het kwantumboek raadplegen, worden wij al geloofd.
De tekenen zijn duidelijk.  

Een tijgervel met zijn duidelijk zichtbare zwarte strepen op een gele achtergrond, is al van ver duidelijk als dusdanig te onderscheiden. Zo is het ook bij omwentelingen, die een eenling tot stand brengt; er worden grote, duidelijke richtlijnen zichtbaar, die iedereen kan begrijpen. Zo hoeven wij niet eerst het kwantumboek te raadplegen, want wij krijgen in deze situatie vanzelf al op een spontane manier de steun van het volk.

(Resonantie bij synaps 5 – Veld 55, De Volheid)

De eenling verandert als een panter,
en de dwalende blinden ruiten in het gezicht.
Van start gaan zorgt voor ongeluk.
Alleen als wij de Stabiliteit kunnen behouden,
zorgt dit voor geluk!  

Nadat de grote principiële kwesties zijn beslist, zijn er nog bepaalde kleinere hervormingen nodig, en moet een en ander nog nauwkeuriger in detail worden uitgewerkt. Wij kunnen dit vergelijken met de ook erg duidelijke, maar kleinere vlekken van een pantervel. Op die manier vindt er bij de mensen van het volk ook een gelijkaardige verandering plaats, beetje bij beetje. Zij ‘ruien’ ook, zoals de nieuwe wereldorde dat met zich meebrengt. Het is wel geen diepgaande verandering, maar dat mogen wij in deze situatie ook niet verwachten. Wij kunnen tevreden zijn met wat binnen de grenzen van het mogelijke ligt. Als wij te ver zouden willen gaan, en te veel willen bereiken, zou dat enkel maar onrust opwekken en op rampspoed uitlopen. Want wat wij door een omwenteling dienen zien te bereiken, dat zijn duidelijke, overzichtelijke en bestendige toestanden, waarmee iedereen vrede kan hebben, want hiermee is dan alles bereikt wat de Tijdsgeest nu voor mogelijk houdt.

(Resonantie bij synaps 6 – Veld 13, Gemeenschap met Mensen)