Tijdsveld 25 – DE ONSCHULD (HET ONVERWACHTE)

Wij hebben van het universum onze oorspronkelijke natuur en symmetrische verschijning gekregen als leidstar bij alles wat wij doen. Door ons over te geven aan dit universele in ons, krijgen wij een loutere onschuld die, zonder in het geheim te speculeren op een beloning of op een persoonlijk voordeel, eenvoudig met een instinctieve zekerheid het voor ons correcte doet. Deze intuïtieve zekerheid brengt ons dan ook in dit tijdsgewricht ‘Groots Succes’ en is ‘Veelbelovend door de Stabiliteit’. De vraag is of al het instinctieve natuur is, in de hogere zin van de betekenis, of is het alleen maar het eenzijdige goede dat ‘natuurlijk’ is? Is alleen dat zogenaamd goede in harmonie met de levenswil van het universum? Kan er iets bestaan dat niet (van) HetENE is? Als de onschuld weg is, waar willen we dan naartoe gaan? Als de natuurlijke hemelse ‘Grote Wil’ ons niet beschermt, kunnen wij dan eigenlijk wel met iets beginnen? Het ligt hier in de Tijdsgeest dat de genade van de ‘Grote wil’ ons alle Voordeel geeft, omdat het tijdsveld een beeld weergeeft van een eenling die in een correcte relatie staat met de kosmische werkelijkheid, zonder bijgedachten, in een soort van oorspronkelijke, kinderlijke en naakte onschuld. Daardoor is die eenling in volledige harmonie met de kosmische bestemming, met de ‘Grote Wil’ van de Hemel, zoals de beweging van het linkse, binnenste triplet (De Donder) in harmonie met het rechtse, buitenste (De Hemel) is. Als echter de natuurlijke, universele toestand niet een dergelijke toestand van onschuld en spontaniteit is (als tegendeel), waar schijnbaar egologische verlangens en destructieve gedachten de kop opsteken en domineren, dan volgt, met een aan zekere innerlijke noodzakelijkheid, onherroepelijk ongeluk.

Als ‘De Donder’, de levenskracht, in het voorjaar weer in beweging komt onder ‘De Hemel’, dan ontluikt en groeit alles, en alle verschijnselen krijgen van de scheppende natuur, van de onzichtbare donkere energie, de kinderlijke onschuld van de oorspronkelijke aard. Zo handelen ook de beste leiders van de mensheid: uit de innerlijke onschuld van hun oorspronkelijke kern verzorgen zij al het leven en alle cultuur op aarde, en ze doen alles wat hiervoor nodig is op het juiste moment, en in harmonie met de Tijdsgeest.

Onschuldige levenswandel brengt geluk!
Onze wil wordt bereikt.

De zuivere intuïtie -de eerste spontane opwellingen van het hart- is altijd correct, zodat wij er veilig gevolg kunnen aan geven en er van verzekerd zijn dat wij geluk hebben en dat wij, met een aan zekerheid grenzende intuïtieve waarschijnlijkheid, onze doelstellingen kunnen bereiken.

(Resonantie bij synaps 1 – Veld 12, De Stilstand)

Als wij bij het ploegen niet aan het oogsten denken,
en bij het rooien niet aan het gebruik van het veld,
dan is het Veelbelovend als wij iets ondernemen.
Wij zoeken niet alleen maar naar rijkdom.

Wij moeten elk werk doen uit liefde voor het werk op zichzelf, zoals de Tijdsgeest en een specifieke positie in het multiversum dat van ons verlangen, en niet met het oog op het resultaat. Dan zal elke opdracht lukken en zal alles wat wij ondernemen slagen. In feite is alles ‘wat-is’ al HetENE; het wezenlijke, de essentie, de kern. Daarom kan het ook niet dat wij iets doen dat niet gedaan zou moeten worden. Of zoals Martin Buber het zo mooi formuleert: ‘Niet in de wet, die achteraf uit de verschijning werd afgeleid, maar in de verschijning zelf deelt het wezen zich mee. Stellig is God (HetENE?) “het volkomen andere”, maar hij is eveneens het volkomen identieke: hij is het volkomen tegenwoordige. Niet zoals men iets zoekt: in feite bestaat het zoeken naar God (HetENE?) niet, omdat er niets bestaat waar men hem niet zou kunnen vinden.’

(Resonantie bij synaps 2 – Veld 10, Het Optreden)

Onverdiend ongeluk:
de koe, die door iemand getuierd was,
is winst voor de zwerver, maar voor de eigenaar-burger verlies.

Soms worden wij getroffen door een ongeluk, dat wij niet hebben verdiend, maar dat ons door een ander wordt aangedaan, zoals bijvoorbeeld gebeurt als er iemand voorbijkomt en een vastgemaakte koe meeneemt. Die zijn winst is een verlies voor de eigenaar van de koe. Bij alle, ook bij onschuldige gedragingen, kunnen wij ons beter richten op de Tijdsgeest, anders overkomt ons onverwachte rampspoed.

(Resonantie bij synaps 3 – Veld 13 , Gemeenschap met Mensen)

Als wij Stabiel kunnen blijven,
zullen wij geen fout begaan, want ons bezit is vast en zeker.

Wij kunnen niet verliezen wat werkelijk bij ons hoort, zelfs al zouden wij het wegwerpen. Daarover hoeven wij ons volstrekt niet bezorgd te maken. Wij kunnen er gewoon best van al voor zorgen, dat wij onze eigen essentie trouw blijven en niet naar anderen luisteren.

(Resonantie bij synaps 4 – Veld 42, De Vermeerdering)

Wij kunnen beter geen artsenij gebruiken bij een onverdiende ziekte.
Het zal vanzelf wel weer goed worden.

Als er van buitenaf, door een toeval of uit symmetrie, onverwacht ongeluk over ons komt, dat niet voortkomt uit onze eigen natuur, en daarin ook geen aanknopingspunt vindt, dan kunnen wij beter niet naar uiterlijke geneesmiddelen grijpen, maar de natuur rustig haar gang laten gaan; dan worden wij vanzelf beter. Wij zijn in deze Tijdsgeest van nature niet ziekelijk. Als wij toch ziek zouden zijn, dan komt dit door het toxische in onze omgeving. Zo hebben wij hier de neiging om ziekten van anderen over te nemen, en zo lijkt het dan of wij zelf ziek zijn. Plaatsvervangend nemen wij ziektes in ons op en werken deze zich in ons lichaam en onze geest uit.

(Resonantie bij synaps 5 – Veld 21, Het Doorbijten)

Onschuldige gedragingen brengen ongeluk. Niets is Voordelig.
Onoverdacht impulsief gedrag brengt hevige radeloosheid met zich mee.

In een periode, die geen kans op vooruitgang biedt, is het enige wat wij kunnen doen: rustig en zonder bijbedoelingen afwachten. Als wij impulsief stappen doen om het symmetrische noodlot te verschalken, zullen wij geen succes hebben. De plaats is hier op het einde, in een Tijdsgeest waarbij actief handelen niet meer aan te raden is. Instinctief toch nog verder gaan brengt radeloosheid met zich mee. In principe is de tijd van handelen nu al voorbij.

(Resonantie bij synaps 6 – Veld 17, Het Navolgen)