Tijdsveld 12 – DE STILSTAND

‘De Hemel’ en ‘De Aarde’ hebben in deze situatie geen contact met elkaar, en alle verschijnselen verstarren. Er is geen wisselwerking tussen hoog en laag, en in-de-wereld op aarde heerst verwarring en wanorde. Binnen is het donker (triplet ‘De Aarde’), en het lichte (‘De Hemel’) is buiten. Binnen is zwakte, buiten is hardheid. Binnen (innerlijk) zijn de blinden, de zieners en eenlingen zijn buiten (uiterlijk). De mentaliteit van de blinden is aan het opkomen, die van de eenlingen zijn bezig het onderspit te delven. Maar de ziende eenlingen laten zich niet van hun principes afbrengen. Als zij niet meer de kans hebben om hun invloed te laten gelden, trekken zij zich in de verborgenheid terug en blijven ondanks alles trouw aan de beginselen van het eenlingschap.

Als er als gevolg van de invloed van de blinde mensen, de massa, in het openbare leven wederzijds wantrouwen heerst, dan is het onmogelijk vruchtbaar werk te verrichten, omdat de basisprincipes niet deugen. Daarom weten wij als eenlingen wat ons onder zulke omstandigheden te doen staat. Wij laten ons niet door schitterende corrupte aanbiedingen verleiden, om bv. een openbare functie op te nemen. Dat zou voor ons alleen maar gevaarlijk zijn, omdat wij niet in de blindheid van de anderen kunnen meegaan. Daarom verbergen wij onze talenten, en trekken wij ons in de verborgenheid terug. De manier hoe wij de moeilijkheden van deze tijd kunnen overwinnen, is te zien in de beide tripletten: ‘De Aarde’ verwijst naar spaarzaamheid en verschansing, terwijl de drie sterke plaatsen van ‘De Hemel’ zich van de buitenwereld (resoluut en disciplinair, cfr. de decimale partner 7, ‘Het Leger’) terugtrekken, waardoor wij ontkomen.

Trekken wij het kweekgras uit, dan gaat ook de graszode mee.
Elk op zijn manier.
Stabiliteit brengt geluk en Succes. 

De tekst is bijna dezelfde als bij de eerste lijn van het vorige tijdsveld, alleen in omgekeerde betekenis. Hier trekt de ene de andere mee bij het terugtrekken uit het openbare leven, daar trekt de ene de andere mee op de weg van de bestuurlijke loopbaan. Daarom is het hier niet: ‘ondernemingen brengen geluk’, maar ‘Stabiliteit brengt geluk en Succes’. Alleen als wij ons tijdig terugtrekken, omdat er geen mogelijkheid meer bestaat om nog iets te bereiken, besparen wij onszelf beschaming en hebben wij in hogere zin Succes, omdat wij de waardigheid van onze persoonlijkheid niet te kort doen. Bij deze situatie zien wij een kans in een zekere vorm van regressie, in functie van een latere progressie.

(Resonantie bij synaps 1 – Veld 25, De Onschuld)

Hen dragen en dulden, dat betekent voor de blinde mens geluk.
De stilstand dient de grote man tot Succes.

De blinde mens is bereid om op een kruiperige manier zijn leidinggevende te vleien. Zo iemand zou ook een eenling dulden, als deze hem zou helpen om uit de verwarring en het lijden te geraken. Dat werkt voor zo iemand erg herstellend en genezend. Maar de wijze eenling draagt rustig de gevolgen van de tijd van ‘De Stilstand’. Wij mengen ons in deze context niet in-de-wereld, want daar is onze plaats niet. Wij hebben dan persoonlijk misschien wel te lijden, maar het feit dat wij onze ethische grondbeginselen kunnen behouden, geeft ons Succes.

(Resonantie bij synaps 2 – Veld 6, De Strijd)

Zij dragen schaamte. 

Een blinde, die op een oneerlijke manier op de maatschappelijke ladder is gestegen, voelt zich uiteindelijk niet opgewassen voor de verantwoordelijkheden die hij op zich heeft genomen. Zo iemand begint zich -voorlopig nog zonder dit naar buiten toe te laten zien- in stilte te schamen, en dat is net de start van een positieve verandering en een ethische ommekeer.

(Resonantie bij synaps 3 – Veld 33 , De Terugtocht)

Wie op bevel van het hoogste werkt (HetENE), blijft vrij van fouten.
Gelijkgezinde eenlingen genieten mee van de zegen. 

De tijd van stilstand nadert op dit moment een ommekeer. Wie weer orde in het leven wil scheppen, moet daartoe geroepen zijn, en het nodige respect genieten. Wie zich zomaar, naar eigen goeddunken, als hervormer zou willen opwerpen, zou gemakkelijk in de fout gaan en de hele onderneming doen mislukken. Wie echter geroepen is, die wordt geholpen door de tijdsomstandigheden en door synchronistische gebeurtenissen, en alle gelijkgezinden zullen dit in-zien, hiervan mee profiteren en delen in deze zegenrijke tijd.

(Resonantie bij synaps 4 – Veld 20, De Beschouwing (De Aanblik))

De stilstand wordt minder. Geluk voor de eenling!
‘Als het eens zou mislukken, als het eens zou mislukken!’
Daarom binden wij het vast aan een bos moerbeiloten. 

De tijd verandert. Een ziener is gekomen en is in staat om weer orde te scheppen. Vandaar het geluk! Maar net in dergelijke overgangstijden is het nodig voorzichtig te zijn, en van ongemakkelijkheid te sidderen. Alleen als wij uitermate bezorgd zijn , en ons voortdurend de vraag stellen: ‘Als het eens zou mislukken? Als het eens zou mislukken?’ kunnen wij er ons van verzekeren dat het Succes blijvend zal zijn. Als een moerbeistruik wordt afgesneden, schieten uit haar wortel een aantal jonge loten op, die erg taai zijn. Daarom wordt het in stand houden van het Succes hier symbolisch weergegeven door het beeld, dat wij iets vastbinden aan een bos moerbeiloten. De taaiheid zit ‘m net in het feit dat de juiste man op de juiste plaats zichtbaar is geworden.

(Resonantie bij synaps 5 – Veld 35, De Vooruitgang)

De stilstand houdt op.
Eerst stagnatie, dan geluk! 

Stilstand duurt niet voor altijd, ook al komt er niet vanzelf een einde aan: daarvoor is de hulp van het kijken van een eenling nodig. Dat is het verschil tussen het tijdsveld ‘De Vrede’ en het tijdveld  ‘De Stilstand’. De vrede kan alleen worden bewaard doordat wij ons aanhoudend inspannen. Aan zichzelf overgelaten zou door entropie de vrede vanzelf overgaan in verval en stilstand. Beide situaties doen zich symmetrisch überhaupt altijd tegelijkertijd voor, in het multiversum van HetENE. Een tijd van verval verandert dus in deze verschijning van de situatie, op dit verschijnende moment, niet vanzelf in een tijd van vrede en bloei; er is nu enthousiaste energie, inspanning en motivatie voor nodig om dit te realiseren. Op die manier zien wij hier de scheppende houding van het eenlingschap in-de-wereld, als ERZIJN, opdat de wereld (even) in orde komt.

(Resonantie bij synaps 6 – Veld 45, Het Verzamelen)